कविता-कोमल सुर्य उदाउँदा

-स्वस्थानी रिजाल

प्रकृतिले बिस्तारै कोमल छटा फिजाउँदा
मेरि मातृभूमिले दन्त लहर खुलाउँदा
सुर्यको किरणसँगै चिर्बिर चरी कराउँदा
घाँस दाउराका भारीसँगै दौँतरीहरु रमाउँदा
मलाई असाध्य आनन्द आउँछ
जब बिहानिको कोमल सुर्य उदाउँछ।
दुधे नानीलाई आमाले काखमा च्याप्प समाउँदा
सुनसान रातमा पुर्णिमाको चन्द्रले उज्यालो फिजाउँदा
दौँतरीले सोरठी र असारे भाकामा गीत गाउँदा
झरनाले पहाडका तरेलीसँग मीत लाऊँदा
मलाई असाध्य आनन्द आउँछ
जब बिहानिको कोमल सुर्य उदाउँछ।
वालकहरु एकआपसमा चल्दैखेल्दै रमााउँदा
भोकायर आमाको सारिको फुर्को समाउँदा
कर्णपृय स्वरसंगै कोइलीले गीत गाउँदा
जुनकीरीको बत्तिसङै पुतलीले प्रीत लगाउँदा
माहुरिका वथानहरु फुलको रसमा रमाउँदा
छोरी भनी बुहारीलाई आमाले हात समाउँदा
मलाई असाध्य आनन्द आउँछ
जब बिहानिको कोमल सुर्य उदाउँछ।

-कुस्मा १ पाङ , पर्वत

सम्बन्धित समाचार

Comments are closed

भर्खरै view all

राष्ट्रिय सभाका अध्यक्ष तिमिल्सिना संग थाई नेपाली संघका पदाधिकारी भेट- गैह्र आवासीय नेपाली परिचयपत्र उपलब्ध गराउन पहलका लागि आग्रह

पर्वतका कुस्मा र फलेबास नगरपालिकाले ल्याउन सकेनन बजेट

ग्रामीण क्षेत्रलाई सुरक्षित राख्न गाउँ अभियानमा ट्राफिक

बन्दीपुरमा केबलकार-रोप परीक्षण र गोन्डोलामार्फत सामान बोकेर लोड परीक्षण

राष्ट्रिय सभाका अध्यक्ष तिमिल्सिना र चीनको जनकंग्रेसका अध्यक्ष बिच भेटवार्ता , ‘छेन्दु– पोखरा उडानका लागि चीन तयारी अवस्थामा’